رزین های تبادل کاتیونی برای درمان هایپرکالمی از طریق تسریع از دست دادن پتاسیم از طریق روده ، به ویژه در شرایط خروج ادرار ضعیف یا قبل از دیالیز (م effectiveثرترین وسیله برای درمان هایپرکالمی) استفاده می شود. رزین ها از تجمع مولکولهای بزرگ نامحلول حامل بارهای منفی ثابت تشکیل شده اند ، که یونهای دارای بار مثبت (کاتیونها) را به هم متصل می کنند. اینها به راحتی با کاتیونهای موجود در محیط سیال تبادل می شوند که بستگی به میل آنها به رزین و غلظت آنها دارد.
رزین های حاوی سدیم یا کلسیم ترجیحاً این کاتیون ها را با کاتیون های پتاسیم در روده (حدود 1 میلی مول پتاسیم در گرم رزین) تبادل می کنند. کاتیونهای آزاد شده (کلسیم یا سدیم) جذب می شوند و رزین به همراه پتاسیم محدود شده در مدفوع دفع می شود. رزین نه تنها مانع جذب پتاسیم بلعیده نمی شود ، بلکه پتاسیمی را که به طور معمول در روده ترشح می شود ، جذب کرده و به طور معمول دوباره جذب می شود.
در هایپرکالمی ، تجویز خوراکی یا تنقیه احتقانی رزین پلی استایرن سولفونات ممکن است استفاده شود. رزین فاز سدیم (رزونیوم A) بدیهی است که نباید در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی یا قلبی استفاده شود زیرا ممکن است باعث اضافه بار سدیم شود. رزین فاز کلسیم (کلسیم رزونیوم) ممکن است باعث هیپرکلسمی شود و در بیماران مستعد ، مانند بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما ، سرطان متاستاتیک ، هایپرپاراتیروئیدیسم و سارکوئیدوز باید از مصرف آن اجتناب کرد. از نظر خوراکی بسیار ناخوشایند هستند ، و به عنوان بیماران مبتلا به تنقیه به ندرت موفق می شوند آنها را برای مدت زمان لازم (حداقل 9 ساعت) برای تبادل پتاسیم در تمام نقاط موجود روی رزین حفظ کنند.
زمان ارسال: ژوئن-24-2021